هه‌رچی له ئاسمانه‌کان و زه‌ویدا هه‌یه بۆ ئێوه‌ی ڕام هێناوه‌، بۆ خزمه‌تگوزاری ئێوه فه‌راهه‌می هێناوه‌، هه‌موویشی تێکڕا به‌خششن له‌لایه‌ن ئه‌و زاته‌وه‌، به‌ڕاستی ئا له‌و به‌خشش و دیاردانه‌دا به‌ڵگه و نیشانه‌ی زۆرهه‌ن بۆ که‌سانێك که بیربکه‌نه‌وه و تێفکرن.